Spokojnie, to nic groźnego . Jak co roku Królowa zielonogórskich lasów – sosna zwyczajna – właśnie zaczyna kwitnienie.
W połowie maja w powietrzu unosi się żółty pyłek kwiatów sosnowych, mylnie przypisywany innym zjawiskom. Kwiaty roślin szpilkowych nie są zapylane przez owady, lecz przez wiatr. Drzewa produkują go w dużych ilościach, stąd to „zapylenie".
W całym swoim euroazjatyckim zasięgu, sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) znalazła właśnie w Polsce najkorzystniejsze warunki siedliskowe. Jest podstawowym gatunkiem budującym drzewostany nie tylko na terenie RDLP w Zielonej Górze, ale też w całym kraju. Jednak w lasach zielonogórskich jej udział jest najwyższy na świecie i wynosi 87%, podczas gdy średnia dla całego kraju to 59%.
Fot. Dwunożna sosna z Przewozu. Fot. M.Maciantowicz
Jak przystało na królestwo sosny, rosną tutaj najokazalsze egzemplarze tego gatunku w kraju: Waligóra i Rzepicha – obie w Nadleśnictwie Sulechów.
Fot. Waligóra z Nadleśnictwa Sulechów ma 520 cm pierśnicy. Fot. M.Maciantowicz
Oko leśnika cieszą dorodne sosny reprezentujące cenny ekotyp Sosny Gubińskiej, a turyści zachwycają się dziwacznie ukształtowanymi drzewami chronionymi jako pomniki przyrody o wdzięcznych nazwach: Ośmiornica, Leśne Kandelabry, Tańczący Bór. Leśne Kandelabry - na powierzchni 2,5 ha w gminie Bobrowice, rosną dziwacznie zniekształcone sosny przypominające wieloramienne świeczniki – stąd też nazwa pomnika.
Fot. Ozdobą tego miejsca jest sosna Ośmiornica, licząca blisko 150 lat. Fot.M.Maciantowicz
Inna sosnowa ciekawostka to bór sosnowy z okolic Marianki w Nadleśnictwie Lubsko. Tam, w czasie pożaru ocalał niewysoki starodrzew sosnowy o wysokości około 15 metrów. Po policzeniu przyrostów rocznych - tzw. słojów, wielkim zaskoczeniem okazał się wiek sosen. Okazało się, że drzewa te mają blisko 200 lat! Niepozorny wygląd wynikał z bardzo ubogich gleb, przez co sosny przyrastały bardzo wolno. Dzisiaj cały drzewostan chroniony jest jako powierzchniowy pomnik przyrody „Bór suchy".
Fot. Przekrój przez pień około 200-letniej sosny z okolic Marianki w Nadleśnictwie Lubsko.