Wynika to przede wszystkim z przeważającego udziału gatunków iglastych, często sosnowych, ale także znacznego udziału drzewostanów młodszych klas w wieku do 60 lat. Wpływ mają także zmiany klimatyczne powodujące anomalia pogodowe takie jak rekordowe temperatury powietrza i długotrwałe okresy suszy.

„W latach 2007-2016 w Polsce wybuchało w lasach rocznie średnio 7 634  pożarów.  Plasowało to nasz kraj pod względem liczby pożarów na czwartym miejscu w Europie (po Hiszpanii, Portugalii i Rosji)”

Tereny leśne RDLP w Zielonej Górze są szczególnie narażone pożary. Od początku tego roku odnotowano 308 pożarów lasu. Spaliło się 37,83 hektarów lasu.

Pomimo sprzyjających powstawaniu pożarów warunków pogodowych (susza i wysokie temperatury), dzięki systemowi zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów, średnia powierzchnia pożaru w nadleśnictwach (będąca jedną z miar skuteczności zabezpieczenia przeciwpożarowego) była niewielka i wynosiła ok. 0,12 ha. Świadczy to o tym, że pożary, z reguły przyziemne lub pojedynczych drzew, były gaszone w zarodku. Największy miał miejsce 29 czerwca br. w lasach Nadleśnictwa Wymiarki.

Od niedopałka papierosa spłonęło wtedy 6,98 ha lasu.

Niestety w dalszym ciągu co czwarty pożar identyfikowany jest jako podpalenie.

Leśnicy biorą czynny udział w zabezpieczaniu terenów leśnych przed pożarami, prowadzą stałą obserwację lasu i reagują pierwsi na zauważone zapalenia. Ważnym chociaż niezmiernie kosztownym działaniem jest utrzymanie dróg leśnych jako dojazdów pożarowych. Punkty czerpania wody uzupełniają system ochrony lasu przed pożarami, finansowany przez Lasy Państwowe.

Leśnicy od lat podejmują działania utrudniające rozwój pożarów m.in. poprzez odpowiedni dobór składu gatunkowego drzewostanu i ograniczanie występowania jednogatunkowych monokultur sosnowych.

O organizacji ochrony lasu przed pożarami i szkodnictwem mówi film nagrany w Nadleśnictwie Krzystkowice.